29 Σεπ 2012

Μήπως να βάλουμε όρια και στην κριτική;



Αν δεν αρέσει να σατυρίζουμε τον Παϊσιο τότε θα του κάνουμε κριτική.
Ο Παϊσιος λοιπόν ήταν φυγόπονος που βρήκε καταφύγιο στο Αγιο Ορος, αμόρφωτος που παρίστανε τον παντογνώστη, δίδασκε την ταπεινότητα ενω ο ίδιος καλλιεργούσε ενα προφίλ δίνοντας συνεντεύξεις και παίρνοντας πόζες για φωτογράφηση.

Παρίστανε πως δίδασκε την αγάπη ενω ο λόγος του για τούς Τούρκους ήταν γεμάτος μίσος, πόλεμο και αφανισμό.
Ενας τέτοιος άνθρωπος δεν μπορεί παρά να είχε προβλήματα κοινωνικής προσαρμογής.
Ενας λαοπλάνος ηταν που εκμεταλεύτηκε την ανάγκη των ανθρώπων να πιστέψουν και να έχουν ελπίδα πως ο θεός θα τούς προστατεύει.
Και ολα αυτά τα έκανε για εναν και μοναδικό λογο:
Γιατί ειχε το πάθος της αυτοπροβολής κάτι το οποίο κανείς που θέλει να λέγεται μοναχός η ασκητής καταδέχεται να κάνει.
Το δε "γέροντας" δεν πείθει.Καλόγεροι που ειναι 50 χρονών αφήνοντας γένια προσπαθούν να παρουσιάζονται σαν υπερήλικες προσπαθώντας να αποσπάσουν τον σεβασμό των πιστών.
Ο Παϊσιος δεν ήταν καλύτερος απο αυτούς που σήμερα εκδίδουν εφημερίδες και λένε στα πρωτοσέλιδα πως κάνει θαύματα για να πουλήσουν φυλλάδες.
Κριτική λοιπόν και οχι σάτυρα.
Και σε όποιον αρέσει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ρίξε λάσπη: