ΣΤΟΧΑΣΟΥ, ΚΑΙ ΑΡΚΕΙ

 Παρακάτω παραθέτω μερικά αποσπάσματα απο βιβλία τα οποία περιγράφουν τον ρόλο της ορθόδοξης Ελληνικής εκκλησίας.
Η μελέτη ολόκληρων των βιβλίων εναπόκειται στον καθένα μας.

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ είναι ενα βιβλίο που πρέπει ολοι οι Ελληνες να έχουν σαν ευαγγέλιο.Εκει μέσα ειναι γραμμένη ολη η αλήθεια για το πως μείναμε 400 χρόνια υπόδουλοι στούς Τούρκους.Τα αίσχη του ιερατείου και ο ρόλος της εκκλησίας επι Τουρκοκρατίας περιγράφονται λεπτομερώς στο Τέταρτο βιβλίο, αλλά η μελέτη ολόκληρου του έργου για όποιον θέλει να ξέρει τι έχει περάσει αυτός ο τόπος αυτά τα 400 χρόνια σκλαβιάς είναι επιβεβλημένη.
Θεωρώ καθήκον μου να συνεισφέρω στην προσπάθεια για να γινει επιτέλους πραγματικότητα ο διαχωρισμός κράτους-εκκλησίας και να μπορέσουμε να προχωρήσουμε στην δημιουργία ενος σύγχρονου κράτους απαλλαγμένου απο δεισιδαιμονίες και σκοταδισμούς.
Να απαλλαγούμε επιτέλους απο όλους αυτούς τους μαυροφορεμένους αγύρτες που εμπορεύονται την αδυναμία και τις ψυχές ανθρώπων και συνεχίζουν μέσω της εκκλησίας να απομυζούν οικονομικά τον λαό και το κράτος.
 Επιτέλους δεν μπορεί σήμερα ο Ιερώνυμος (αυτός ο σκοταδιστής Αρχιεπίσκοπος) να λέει σχετικά με την δήμευση ενός μικρού μέρους της εκκλησιαστικής περιουσίας το 1834: «Οταν εγινε ο αρραβώνας (εννοώντας την υποχρέωση που ανέλαβε το κράτος να πληρώνει το κράτος τους μισθούς του κλήρου) η νύφη είχε και προίκα.Αν  θέλουν διαζύγιο να μας την επιστρέψουν».
Ιχνος ντροπής και αξιοπρέπειας!
Ολοι ξέρουμε πως απέκτησε η εκκλησία αυτη την αμύθυτη περιουσία.
Εμπορευόμενη την ελπίδα δύστυχων ανθρώπων, με εκβιασμούς και σε συνεργασία με τους Τούρκους.
Ξέρουμε πως ο Ιερώνυμος και το συνάφι του υπολογίζουν στην άγνοια των πιστών και την προβολή ενός πλαστού φιλανθρωπικού προσωπείου της εκκλησίας το οποίο γίνεται με χρήματα απο προσφορές, χορηγίες και εθελοντική εργασία ανθρώπων.
Η αλήθεια όμως πάντα λάμπει.

Μπορεί εμείς να μην είχαμε την  τυχη να έχουμε εναν  Μαρτίνο Λούθυρο για να βάλει σε τάξη την ασυδοσία της εκκλησίας, αλλά στο τέλος ο ιδιος ο λαός θα αναλάβει αυτό το έργο.
Δεν ειναι μακρυά η στιγμή που ο διαχωρισμός κράτους και εκκλησίας θα γίνει πραγματικότητα.

Η ανάρτηση είναι αφιερωμένη στούς δυο μεγάλους Ελληνες συγγραφείς  Ανδρέα Λασκαράτο και Εμμανουήλ Ροϊδη που την εποχή που η εκκλησία δυνάστευε με τον σκοταδισμό της τις ψυχές του λαού εκείνοι όρθωσαν το ανάστημά τους απέναντί της.

 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ
 ΠΑΡΑ
ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ
Ἐν Ἰταλίᾳ. 1806.

«Ἡ Σύνοδος ἀγοράζει τὸν πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ τὸν ὀθωμανικὸν ἀντιβασιλέα διὰ μίαν μεγάλην ποσότητα χρημάτων, ἔπειτα τὸν πωλεῖ οὗτινος τῆς δώσῃ περισσότερον κέρδος, καὶ τὸν ἀγοραστὴν τὸν ὀνομάζει πατριάρχην. Αὐτός, λοιπόν, διὰ νὰ ξαναλάβῃ τὰ ὅσα ἐδανείσθη διὰ τὴν ἀγορὰν τοῦ θρόνου, πωλεῖ τὰς ἐπαρχίας, ἤτοι τὰς ἀρχιεπισκοπάς, οὗτινος δώσῃ περισσοτέραν ποσότητα, καὶ οὕτως σχηματίζει τοὺς ἀρχιεπισκόπους, οἱ ὁποῖοι πωλῶσι καὶ αὐτοὶ εἰς ἄλλους τὰς ἐπισκοπάς των. Οἱ δὲ ἐπίσκοποι τὰς πωλῶσι τῶν χριστιανῶν, δηλαδὴ γυμνώνουσι τὸν λαόν, διὰ νὰ ἐβγάλωσι τὰ ὅσα ἐξώδευσαν. Καὶ οὗτος ἐστὶν ὁ τρόπος, μὲ τὸν ὁποῖον ἐκλέγονται τῶν διαφόρων ταγμάτων τὰ ὑποκείμενα, δηλαδὴ ὁ χρυσός».

«Ἡ ἀμάθεια τοῦ λαοῦ ἀκόνισεν τόσον τὰ ἀρχιερατικὰ σπαθία, ὁποὺ κανεὶς δὲν τοὺς ἀντιστέκεται. Μ᾿ ἓν κατεβατὸν μὲ κατάρας, ὁποὺ ἡ πλέον διαβολικὴ διάθεσις φοβερωτέρας βέβαια δὲν ἤθελεν ἠμπορέσει νὰ ἐφεύρῃ, τὸ ὁποῖον ὀνομάζουσιν ἀφορισμόν, ἐκδύουσι καὶ πλουσίους καὶ πτωχούς. Καὶ ἂν πολλάκις μ᾿ ἕτερον κατεβατὸν μ᾿ εὐχάς, εὐλογίας καὶ συγχώρησιν, διαλύουσι τὸν ἀφορισθέντα, δι᾿ ἄλλο τέλος δὲν τὸ κάμνουσι, παρὰ διὰ νὰ ἠμπορέσωσι νὰ τὸν ξαναφορίσωσι. Ἐπειδὴ τὸν ἀφορισθέντα δὲν δύνανται νὰ τὸν ξαναφορίσωσι, ἂν πρῶτον δὲν τὸν συγχωρήσωσι (20). Μετὰ τὸν ἀφορισμόν, ὁποὺ εἶναι τὸ πρῶτον τους ἄρμα, ἕπονται οἱ ἁγιασμοὶ καὶ τὰ μνημόσυνα (21). Καὶ τέλος πάντων, τὸ μεγαλείτερον κέρδος των εἶναι αἱ κληρονομίαι καὶ τὰ χαρίσματα (22). Ἂν εἰς αὐτὰ εὕρῃ ἀνθίστασιν, τότε εὐθὺς ἀφορίζει, δὲν δίδει τὴν ἄδειαν τῶν ἱερέων νὰ βαπτίσουν τὸ γεννηθὲν βρέφος, οὔτε νὰ θάψουν τὸν νεκρόν».

« Ἑκατὸν χιλιάδες, καὶ ἴσως περισσότεροι, μαυροφορεμένοι (32) ζῶσιν ἀργοὶ καὶ τρέφονται ἀπὸ τοὺς ἵδρωτας τῶν ταλαιπώρων καὶ πτωχῶν Ἑλλήνων. Τόσαι ἑκατοντάδες μοναστήρια, ὁποὺ πανταχόθεν εὑρίσκονται, εἶναι τόσαι πληγαὶ εἰς τὴν πατρίδα, ἐπειδή, χωρὶς νὰ τὴν ὠφελήσουν εἰς τὸ παραμικρόν, τρώγοσι τοὺς καρπούς της καὶ φυλάττουσι τοὺς λύκους, διὰ νὰ ἁρπάζουν καὶ ξεσχίζουν τὰ ἀθῶα καὶ ἱλαρὰ πρόβατα τῆς ποίμνης τοῦ Χριστοῦ (33). Ἰδού, ὦ Ἕλληνες, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἡ σημερινὴ ἀθλία καὶ φοβερὰ κατάστασις τοῦ ἑλληνικοῦ ἱερατείου, καὶ ἡ πρώτη αἰτία ὁποὺ ἀργοπορεῖ τὴν ἐλευθέρωσιν τῆς Ἑλλάδος».

"ΕΝΔΟΞΗ ΔΟΥΛΕΙΑ"
Κατερίνα Μυστακίδου.
Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ 2008.

σελ. 144.  Kεφάλαιο: Περίοδος του Τανζιμάτ και τα μεταρρυθμιστικά διατάγματα

«Aπο τα οδοιπορικά της εποχής ανακαλύπτει κανείς και για την μητροπολιτική Ελλάδα αλλά και για τους Ελληνες υπηκκόους του Σουλτάνου οτι η μεγαλύτερη καταπίεση προερχόταν απο τον κλήρο και την εκκλησία.Ο Βρετανός πρόξενος στην Θεσσαλονίκη έγραφε στις 23 Ιουλίου 1860 στην έκθεσή του:"Oι Χριστιανικές αρχές, και με αυτο εννοώ οι πνευματικοί τους ηγέτες και οι κοτζαμπάσηδες, ειναι πιο αρπακτικοί και τυραννικοί στην  μικρή τους σφαίρα επιρροής απ' ό,τι είναι οι Τουρκικές αρχές σε μεγαλύτερη σφαίρα.Οι επίσκοποι και οι μητροπολίτες ειναι ένοχοι πολύ καταπιεστικών και σκληρών πράξεων, τις οποίες αν τις είχαν πράξει Τούρκοι, θα είχαν ξεσηκώσει θύελλα διαμαρτυριών απο τους συμπαθούντες τους Χριστιανούς».*

*Η.Η Davison, Reform in the Ottoman Empire 1856-1876,  αδημοσίευτη διατριβή του Ph.D.,(Harvard University, Boston MA., 1942), σ. 12


σελ.149. Κεφάλαιο:MΙΛΕΤ

«Το Ελληνορθόδοξο μιλέτ, στο οποίο ανήκαν σχεδόν όλοι οι βαλκανικοί λαοί, ήταν στη δικαιοδοσία πέντε μητροπολιτών επιλεγμένων απο τον Οικουμενικό Πατριάρχη.
Οι Ελληνες κληρικοί επεβαλλαν συχνά φορολογία πολύ μεγαλύτερη απο τις δυνατότητες του ποιμνίου.Κατά γενική ομολογία, αυτοί που φορολογούνταν πιο σκληρά ήταν οι φτωχοί».



Τα ψιλά γράμματα της ιστορίας
Θεόδωρος Δημοσθ. Παναγόπουλος
Εκδόσεις Ενάλιος 2009

σελ.285 Η φυλακή του Αρχιεπισκόπου.

Ο βοεβόδας και ο καδής απέφευγαν κάθε ανάμειξη στις διαφορές μεταξύ των Ελλήνων.
Αυτές τις δίκαζε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών, του οποίου η τοπική αρμοδιότητα, έφθανε μεχρι την Βοιωτία και την Κόρινθο* και ο οποίος ειχε στην δικαιοδοσία του 36 εκκλησίες και 200 εξωκκλήσια, το καλύτερο και μεγαλύτερο σπίτι στην Αθήνα, με μεγάλη αυλή και μεγάλο περιβόλι και... μια φυλακή, για να φυλακίζει όσους καθυστερούσαν την καταβολή της εκκλησιαστικής εισφοράς, όπως φυλακίζονται σήμερα οι οφειλέτες του ΙΚΑ και του ΤΕΒΕ για υπεξαίρεση ασφαλιστικών εισφορών.
«Πλάι στην κατοικία του υπήρχε φυλακή για τον εγκλεισμό των παραβατών.Μπορούσε να τους τιμωρήσει με ξυλοδαρμό και σε ορισμένες περιπτώσεις να τους καταδικάσει σε θάνατο».**

*Το "και πάσης Ελλάδος" ειναι μεταγενέστερη εφεύρεση.
**John Hobhouse, Recollections of a long life,London 1909, τ.1, σ.248


 "Τα κακομαθημένα παιδιά της ιστορίας"-Η διαμόρφωση του νεοελληνικού κράτους 18ος-21ος αιώνας" 
σελ. 92
ΚΩΣΤΑΣ ΚΩΣΤΗΣ
Eκδόσεις "Πόλις" 

 "Προοδευτικά και το Πατριαρχείο άρχισε να αντιδρά στα «εικονοκλαστικά» κείμενα (της Γαλλικής επανάστασης και του διαφωτισμού) που αυξάνονται και προσπαθούν να διαδώσουν μια νεα πολιτική φιλοσοφία.Μοιραία τα εργα του Ρήγα Φεραίου ειναι τα πρώτα που αποτελούν αντικείμενο δωγμού και μαζί με αυτά καταδικάζεται η Γαλλική επνάσταση, απο κοινού με τις νεωτεριστικές ιδέες, που συχνά συγχέονται με την ετεροδοξία.Η αντιπαλότητα εξάλου μεταξύ των Γάλλων και της Οθωμανκής αυτοκρατορίας στα χρόνια ακριβως αυτά δεν μπορούσε παρά να εντείνει την μεταστροφή του Πατριαρχείου, το οποίο με την άνοδο στον θρόνο του Γρηγορίου Ε' * καθιστά την πολιτική του ΕΝΑΝΤΙΟΝ των νέων ιδεών επίκεντρο του πολιτικού του προτάγματος"